We moeten met elkaar praten. Juist nu!

We moeten met elkaar praten. Juist nu! - Goed Gesprek

Moeten we dan onze mond maar houden?

De quote is het begin van Headlees TED Talk over betere gespreksvoering. Een leuke grap of de wrange waarheid, verkondigd door de nar?

Hierbij ook een kort filmpje dat als voorbeeld diende in een Nieuwsuur-item over familieruzies  die ontstaan ‘door corona’.

Gisteren verzuchtte iemand in mijn Greenzone* communicatiegroep dat hij beter zijn mond had kunnen houden. Hij triggerde mij met deze uitspraak. Want ik vind dat we met elkaar moeten praten. Juist nu!

Waarom we met elkaar moeten praten in deze onrustige tijd

Media en sociale media worden meer en meer bubbels. We kijken naar de zenders die wij aantrekkelijk vinden en de algoritmes selecteren berichten die precies in ons beeld passen. Ook in ons sociale leven trekken we vooral op met mensen die dezelfde ideeën hebben als wij. Hierdoor kunnen we het idee krijgen dat onze mening overeenkomt met die van een meerderheid, of zelfs dat onze mening overeenkomt met de feiten. Als we dan iemand tegenkomen die ergens een andere mening over heeft, kunnen we makkelijk het idee krijgen dat het een ‘gekkie’ is. Maar die ander heeft waarschijnlijk net zo’n bubbel om zich heen van mensen die hem of haar mening bevestigen. Allemaal gekkies?

Ik geloof dat niet.

Mensen zijn gelijkwaardig. Niet gelijk, maar wel even veel waard. Die zogenaamde gekkie wil, net als jij en ik, gelukkig zijn, gezond blijven en in vrede leven. Hij of zij heeft wellicht net iets anders gehoord of gelezen dan jij, en heeft daardoor misschien een ander idee gevormd over hoe dingen in elkaar zitten, maar is – net als jij en ik, een volwaardig, gezond en weldenkend mens.

Praat met elkaar in een greenzone

Wat zou er gebeuren als je tijd zou nemen om écht naar elkaars verhalen en meningen te luisteren? Hoe zou het zijn om af te spreken dat je elkaar allebei de ruimte geeft om bijvoorbeeld 10 minuten te vertellen hoe jij naar iets kijkt, zonder te worden onderbroken? 10 Minuten praten en dan 10 minuten luisteren (of andersom). En daarna kun je dan eventueel verder in gesprek gaan.

Het is hierbij een goed idee om de volgende greenzone* spelregels te hanteren:

  1. Maak contact met elkaar en reflecteer op de gedachte dat jullie allebei gelukkig en gezond willen zijn en vrij van lijden. Merk op dat de ander een volwaardig mens is, net als jij. Eigenlijk is deze persoon een andere jij. (Dit kun je in stilte doen.)
  2. Spreek dan af wie er begint met praten en wie er begint met luisteren.
  3. Gebruik een timer, bijvoorbeeld op je telefoon. De spreker mag de volle 10 minuten vullen. Er mogen stiltes vallen. De luisteraar onderbreekt de spreker niet, maar mag wel bijvoorbeeld vragen om iets duidelijker te praten, iets te herhalen of in andere woorden te zeggen als de luisteraar het niet kan volgen. De luisteraar beperkt zich hierin zoveel mogelijk, zodat de spreker de ruimte heeft en houdt.
  4. Na 10 minuten wissel je van rol. Herhaal stap 1 voordat de ander gaat spreken.
  5. Na de 2e 10 minuten kun je even samen napraten, maar dat hoeft niet. Ook bij het napraten is het van belang dat je je bewust bent van de gedachte dat jullie allebei gelukkig en gezond willen zijn, en vrij van lijden. En dat jullie elkaar als volwaardige mensen blijven beschouwen. Als dat gevoel er (even) niet is, pauzeer dan.

*) Greenzone

Een greenzone is van oudsher een veilige plek in oorlogsgebied. Hier konden mensen op adem komen en hun verhaal doen. Door je met elkaar te verbinden en elkaar als volwaardig mens van vlees en bloed te zien – als ‘een andere jij’ – creëer je samen zo’n veilige plek. In een greenzone kan er een open uitwisseling zijn en mogen we vragen en twijfels uiten. En we praten niet alleen, we luisteren ook.

Een waarschuwing vooraf

Een goed gesprek (zoals een greenzone oefening) kan transformerend werken. Omdat we ons open stellen kan een goed gesprek ons veranderen. Misschien stellen we onze mening bij, maar vooral: waarschijnlijk worden we er vriendelijker door. Ook kan er een sterk gevoel van verbinding ontstaan met mensen waar we vooraf van dachten dat het we ‘niets met ze hadden’.

Durf jij het aan?